Uniwersytet w epoce antropocenu. Misja ekspertów i normatywne aspekty badań naukowych w obliczu ryzyka planetarnej destabilizacji

Bińczyk, Ewa

doi:0867-0633

- ris
- BibTeX
- EndNote
- Csv

Uniwersytet w epoce antropocenu. Misja ekspertów i normatywne aspekty badań naukowych w obliczu ryzyka planetarnej destabilizacji Bińczyk, Ewa

Object structure

Uniwersytet w epoce antropocenu. Misja ekspertów i normatywne aspekty badań naukowych w obliczu ryzyka planetarnej destabilizacji

Teksty Drugie Nr 1 (2023)

21 cm ; Pol. text, eng. summary

university studies ; the Anthropocene ; the normative mission of experts ; the Capitalocene

1. Angus I. (2016), Facing the Anthropocene. Fossil Capitalism and the Crisis of the Earth System, Monthly Review Press, New York.
2. Bendel J. (2018), Głęboka adaptacja. Mapa nawigacyjna katastrofy klimatycznej, przeł. A. Wierzba, P. Szaj, 1-45, URL= https://lifeworth.com/DeepAdaptation-pl.pdf [Dostęp 24.06.2022].
3. Bentley R. A., E. J. Maddison, P. H. Ranner et al. (2014), „Social Tipping Points and Eart System Dynamics”, Frontiers in Environmental Science, sierpień, 2 (35): 1-7.
4. Besley T., M. A. Peters (2020), “Life and Death in the Anthropocene: Educating for Survival Amid Climate and Ecosystem Changes and Potential Civilisation Collapse”, Educational Philosophy and Theory 52 (13): 1347-1357.
5. Bińczyk E. (2018), Epoka człowieka. Retoryka i marazm antropocenu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
6. Bińczyk E. (2019), “The Most Unique Discussion of the 21st Century? The Debate on the Anthropocene Pictured in Seven Points”, The Anthropocene Review 6 (1-2): 3-18.
7. Bińczyk E. (2020), „Ludzkości opłaca się przetrwanie”, Polityka 43 (3284): 28-31.
8. Bińczyk E. (2021), „Pandemia i rozszczelnianie zdrowego rozsądku. Szansa na demontaż ‘business as usual’?,” [w:] Ekonomie przyszłości, P. Wielgosz (red.), Biennale Warszawa, Warszawa: 27-35.
9. Bińczyk E. (2022), „Planetarna myśl społeczna oraz wystudzanie wzrostu”, Studia Socjologiczne 3: (246), 9-27.
10. Bińczyk E. i doktoranci (2022), „Przyszłość antropocenu w czasach wojny i marazmu. Możliwe punkty przełomowe,” [w:]: Katalog wystawy „Antropocen”, A. Krężlik (red.), Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki, Warszawa (w druku).
11. Bonneuil C., J.-B. Fressoz (2016), The Shock of the Anthropocene: the Earth, History and Us, tłum. D. Fernbach, Verso, Londyn.
12. Catlin J. R., Wang, Y. T. (2013), „Recycling Gone Bad: When the Pption to Recycle Increases Resource Consumption,” Journal of Consumer Psychology 23: 122-127.
13. Cole D., Malone K. (2019), „Environmental Education and Philosophy in the Anthropocene,” Australian Journal of Environmental Education, 35(3): 157-162.
14. Collins H. M. (2018), Czy wszyscy jesteśmy ekspertami?, tłum. E. Bińczyk, J. Grygieńć, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
15. Cook J., Lewandowski S. (2011), The Debunking Handbook, University of Queensland, St. Lucia. Wersje aktualizowane URL= https://skepticalscience.com/the-debunking-handbook-redirect-page.shtml [Dostęp 25.06.2022].
16. Crouch C. (2017), Psucie wiedzy. Ukryte skutki finansowego zawłaszczania życia publicznego, tłum. E. Bińczyk, J. Gużyński, K. Tarkowski, Wydawnictwo Naukowe UMK, Toruń.
17. Crutzen P. J., E. F. Stoermer (2000), “The ‘Anthropocene’,” Global Change Newsletter 41: 17-18.
18. Cypryańska M. (2021), „Między cierpieniem i adaptacją. O jasnych i ciemnych stronach negatywnych reakcji emocjonalnych na zmianę klimatu,” [w:] Miasto wobec wyzwań (wokół adaptacji do zmian klimatu oraz adaptacji do życia w i po pandemii), Lena Lorenc-Barańska (red.), Urban Lab Gdynia, Gdynia: 145-161.
19. Fletcher R., C. Rammelt (2017), „Decoupling: A Key Fantasy of the Post-2015 Sustainable Development Agenda,” Globalizations 14 (3): 450-467.
20. Freeland C. (2013), Plutocrates: The Rise of the New Global Super-Rich and the Fall of Everyone Else, Penguin Group, London.
21. Grodzicki M. (2021), „Efektywność to nie wszystko. Światową produkcję czekają przetasowania,” [w:] Ekonomie przyszłości, P. Wielgosz (red.), Biennale Warszawa, Warszawa: 37-46.
22. Hamilton C. (2016), “The Anthropocene as Rupture,” The Anthropocene Review 3 (2): 93-106.
23. Hamilton C., C. Bonneuil, F. Gemenne (red.) (2015), The Anthropocene and the Global Environmental Crisis. Rethinking Modernity in a New Epoch, Routledge, London, New York.Hay I. (red.) (2013), Geographies of the Super-Rich, Edward Elgar, Cheltenham, UK, Northampton MA.
24. Hickel J. (2020), „What Does Degrowth Mean? A Few Points of Clarification,” Globalizations 18 (7784): 1-7.
25. Hickel J. (2021), Mniej znaczy lepiej. O tym, jak odejście od wzrostu gospodarczego ocali świat, tłum. J. P. Listwan, Karakter, Kraków.
26. Hornborg A. (2019), Nature, Society, and Justice in the Anthropocene. Unraveling the Money-Energy-Technology Complex, Cambridge University Press, Cambridge, NY.
27. Hornsey M. J., K. S. Fielding (2020), „Understanding (and Reducing) Inaction on Climate Change,” Social Issues and Policy Review 14 (1): 3-35.
28. Hulme M. (2014), Can Science Fix Climate Change? A Case Against Climate Engineering, Polity Press, Cambridge, MA.
29. IPCC (2022), Climate Change 2022: Impacts, Adaptation, and Vulnerability. Contribution of Working Group II to the Sixth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change, H.-O. Pörtner, D.C. Roberts, M. Tignor, E.S. Poloczanska, K. Mintenbeck, A. Alegría, M. Craig, S. Langsdorf, S. Löschke, V. Möller, A. Okem, B. Rama (eds.), Cambridge University Press, Cambridge (w druku).
30. Jackson T. (2014), Dobrobyt bez wzrostu. Ekonomia dla planety o ograniczonych zasobach, tłum. M. Polakowski, Wydawnictwo Naukowe UMK, Toruń.
31. Jackson T. (2021), Post Growth. Life after Capitalism, Polity Press, Cambridge, UK, Medford MA.
32. Jasikowska K., P. Sierpowski (2022), „Między akademią a aktywizmem – autorefleksja nad akademicką inicjatywą klimatyczną klimatUJ,” [w:] Jasikowska, K., M. Pałasz (red.), Za pięć dwunasta koniec świata, Uniwersytet Jagielloński, Biblioteka Jagiellońska, Kraków: 725-775, URL= za512.uj.edu.pl [Dostęp 27.06.2022].
33. Kallis G. (2011), „In Defence of Degrowth,” Ecological Economics 70: 873-880.
34. Latour B. (2020), „Jakie środki ochronne można stworzyć, abyśmy nie powrócili do modelu produkcji sprzed kryzysu?”, przeł. S. Muecke, przeł. na polski F. Chwałczyk, M. Możdżeń, M. Pałasz, AOC. Analyse. Opinion. Critique, opublikowano online 29 marca, URL= https://aoc.media/opinion/2020/03/29/imaginerles-gestes-barrieres-contre-le-retour-a-la-productiondavant-crise/ [Dostęp 11.05.2022].
35. Lessenich S. (2019), Living Well at Other’s Expense. The Hidden Costs of Western Prosperity, tłum. N. Somers, Polity Press, Cambridge, Medford MA.
36. Lloro-Bidart T. (2015), „A Political Ecology of Education in/for the Anthropocene,” Environment and Society: Advances in Research 6: 128-148.
37. Louv R. (2014), Ostatnie dziecko lasu. Jak ocalić nasze dzieci przed zespołem deficytu natury?, tłum. A. Rogozińska, Wydawnictwo Mamania, Warszawa.
38. Lynch A. H., S. Veland (2018), Urgency in the Anthropocene, The MIT Press, Cambridge.
39. Lysgaard J., M. Hauberg-Lund, S. Bengtsson et al. (2019), Dark Pedagogy, Palgrave Studies in Education and the Environment.
40. Mann M. E. (2021), Nowa wojna klimatyczna. Jak ocalić naszą planetę?, tłum. T. Szlagor, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław.
41. Markiewka T. S. (2020), Zmienić świat raz jeszcze. Jak wygrać walkę o klimat, Wydawnictwo Czarna Owca, Warszawa.
42. Mazar N., C. B. Zhong (2010), „Do Green Products Make us Better People?,” Psychological Science 21: 494-498.
43. Moore J. W. (red.) (2021), Antropocen czy kapitałocen? Natura, historia i kryzys kapitalizmu, tłum. K. Hoffman, P. Szaj, W. Szwebs, WBPiCAK, UAM, Poznań.
44. Ngai P., L. Huilin, G. Yuhua et al. (red.) (2013), Niewolnicy Apple’a. Wyzysk i opór w chińskich fabrykach Foxconna, tłum. M. Walulik, Oficyna Wydawnicza Bractwa „Trojka”, Poznań.
45. Ochwat M. (2019), „Klimat – konflikty – migracje. Scenariusze przyszłości,” Postscriptum Polonistyczne 2 (24): 51-71.
46. Obscured the Truth on Issues from Tobacco Smoke to Global Warming, Bloomsbury Press, New York.
47. Oreskes N., E. M. Conway (2017), Upadek cywilizacji zachodniej, tłum. E. Bińczyk, J. Gużyński, K. Tarkowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
48. Oziewicz M. (2022), “Planetarianism Now: On Anticipatory Imagination, Young’s People Literature, and Hope for the Planet,” [w:] Paulsen, M., Jagodzinski, J., M. Hawke, S. (red.), Pedagogy in the Anthropocene, Palgrave Studies in Educational Futures, Palgrave Macmillan, Cham, https://doi.org/10.1007/978-3-030-90980-2_12, dostep 27.06.2022.
49. Pitron G. (2019), Wojna o metale rzadkie. Ukryte oblicze transformacji energetycznej i cyfrowej, tłum. A. Bilik, Wydawnictwo Kogut, Warszawa.
50. Popkiewicz M. (2022), Zrozumieć transformację energetyczną. Od depresji do wizji albo jak wykopywać się z dziury, w której jesteśmy. Wydawnictwo Sonia Draga, Warszawa.
51. Raworth K. (2021), Ekonomia obwarzanka. Siedem sposobów myślenia o ekonomii XXI wieku, tłum. A. Paszkowska, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa.
52. Readings B. (2017), Uniwersytet w ruinie, tłum. S. Stecko, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa.
53. Ripple W. J., C. Wolf, T. M. Newsome et al. (2017), “World Scientists’ Warning to Humanity: a Second Notice,” BioScience, 1 grudnia, 67/12 (2017): 1026-1028, URL= https://doi.org/10.1093/biosci/bix125 [Dostęp 5.01.2018].
54. Ripple W.J. et al. (2021), „World Scientists’ Warning of a Climate Emergency 2021,” Bioscience, 28 lipca, URL= https://doi.org/10.1093/biosci/biab079 [Dostęp 29.08.2021].
55. Rockström J. et al. (2009), “A Safe Operating Space for Humanity,” Nature 46 (wrzesień): 472-475.
56. Roussell D. (2017), “Dwelling in the Anthropocene: Reimagining University Learning Environments in Response to Social and Ecological Change,” Australian Journal of Environmental Education 32 (2): 137-153.
57. Scheidel W. (2017), The Great Leveller. Violence and the History of Inequality from the Stone Age to the Twenty-First Century, Princeton University Press, Princeton.
58. Shaw M. (2022), „Jak organizacja pracy akademickiej napędza kryzys klimatyczno-ekologiczny,” [w:] Jasikowska, K., M. Pałasz (red.), Za pięć dwunasta koniec świata, Uniwersytet Jagielloński, Biblioteka Jagiellońska, Kraków: 455-488, URL= za512.uj.edu.pl [Dostęp: 27.06.2022].
59. Stiglitz J. E. (2015), Cena nierówności. W jaki sposób dzisiejsze podziały społeczne zagrażają naszej przyszłości?, tłum. R. Mitoraj, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa.
60. Stiglitz J. E. (2019), Measuring What Counts: The Global Movement for Well- Being, The New Press, New York.
61. Szadkowski K., J. Krzeski (2019), „In, Against, and Beyond: A Marxist Critique for Higher Education in Crisis,” Social Epiemology 1-14.
62. Szahaj A. (2012), Liberalizm, wspólnotowość, równość, Wydawnictwo Naukowe UMK, Toruń.
63. Tsing A. L. (2015), The Mushroom at the End of the World. On the Possibility of Life in Capitalist Ruins, Princeton University Press, Princeton, Oxford.
64. UNFCCC (Ramowa konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu) (2015), Paryskie porozumienie klimatyczne, URL= https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX:22016A1019(01) [Dostęp 26.06.2021].
65. Victor P. (2019), Managing without Growth. Slower by Design, not Disaster, Edward Elgar, Cheltenham, UK, Northhampton, MA, wyd. drugie poprawione i uzupełnione.
66. Weizsäcker E. U. von, A. Wijkman (2018), Come On! Capitalism, Short-termism and the Destruction of the Planet, Springer, New York.
67. Werfel S.H. (2017), „Household Behaviour Crowds out Support for Climate Change Policy when Sufficient Progress is Perceived,” Nature Climate Change 7: 512-515.
68. Wright S. (2017), „Can the University be a Liveable Institution in the Anthropocene?,” [w:] The University as a Critical Institution?, R. Deem, H. Eggins (red.), Sense Publishers, Rotterdam, Boston, Taipei: 17-37.
69. York R., J. A. McGee (2016), „Understanding the Jevons Paradox,” Environmental Sociology 2 (1): 77-87.