Wolter, Diderot, Marivaux, albo klasycyzm, sentymentalizm, rokokow teatrze

Dębowski, Marek

doi:0031-0514

Pobierz

Tytuł: Wolter, Diderot, Marivaux, albo klasycyzm, sentymentalizm, rokokow teatrze

Bibliografia:

1. Art rococo. Hasło w: Encyclopaedia universalis. T. 14. Paris 1972.
2. P. Beaumarchais, Essai sur le genre dramatique sérieux. W: J. Morel, La Tragédie. Paris 1964.
3. G. Benrekassa, L’Article „Jouissance” et l’idéologie érotique de Diderot. „Dix-huitième Siècle” 1980, nr 12.
4. M. Dębowski, Francuskie konteksty teatru polskiego w dobie oświecenia. Kraków 2001.
5. M. Dębowski, Jean Potocki et le théâtre polonais. Entre Lumières et premier romantisme. Paris 2014.
6. M. Dębowski, Oryginalność „Fircyka w zalotach” Franciszka Zabłockiego. W zb.: W świecie myśli i wartości. Prace z historii literatury i kultury ofiarowane profesorowi Julianowi Maślance. Red. R. Dąbrowski, A. Waśko. Kraków 2010, s. 95-108.
7. M. Dębowski, Oryginalność „Parad” Jana Potockiego. „Przegląd Humanistyczny” 1981, nr 3, s. 159-178.
8. M. Dębowski, Trzy szkice o aktorstwie tragicznym w dobie oświecenia i klasycyzmu. Kraków 1996.
9. M. Dębowski, Z problematyki tragedii klasycznej w XVIII wieku, albo Jak Wolter zastąpił fatum ideologią. W zb.: Długie trwanie. Różne oblicza klasycyzmu. Red. R. Dąbrowski, B. Dopart. Kraków 2011, s. 109-117.
10. D. Diderot, Jouissance. Hasło w: Encyclopédie, ou Dictionnaire raisonné des sciences, des arts et des métiers. Mis en ordre et publié par D. Diderot et quant à la partie mathématique, par J. Le Rond d’Alember t. T. 8. Langres (?) 1765.
11. D. Didero[!], Ociec dobry. Komedyja w pięciu aktach. [Przeł. F. Zabłocki]. Warszawa 1789.
12. D. Diderot, Pisma estetycznoteatralne. Przekł., wstęp, oprac. M. Dębowski. Gdańsk 2008.
13. Y. Guest, Le Ballet de l’opéra de Paris. Trois siècles d’histoire et de tradition. Paris 1976.
14. W. von Humboldt, Uwagi Niemca o sztuce scenicznej francuskich aktorów tragicznych. Przekł., wstęp, oprac., przypisy M. Dębowski. Gdańsk 2010.
15. T. Kostkiewiczowa, Franciszek Zabłocki „Fircyk w zalotach”. W zb.: Dramat polski. Interpretacje. Cz. 1: Od wieku XVI do Młodej Polski. Red. J. Ciechowicz, Z. Majchrowski. Wstęp, posł. D. Ratajczakowa. Gdańsk 2001, s. 82-97.
16. T. Kostkiewiczowa, Klasycyzm, sentymentalizm, rokoko. Szkice o prądach literackich polskiego oświecenia. Warszawa 1975.
17. Z. Libera, Oświecenie. Wyd. 3, popr. Warszawa 1991.
18. M. Lioure, Le Drame. Paris 1963.
19. J. Łukaszewicz, Dramaty Franciszka Zabłockiego jako przekłady i adaptacje. Wrocław 2006.
20. XVIII siècle. Éd. A. Lagarde, L. Michard. Paris 1970.
21. P. Olkusz, Marivaux w osiemnastowiecznej Francji i Polsce. Dwa modele komedii dell’arte. „Pamiętnik Teatralny” 2014, z. 4, s. 97-142.
22. J. Pawłowiczowa, Teoria i krytyka. W zb.: Teatr Narodowy 1765–1794. Red. J. Kott. Oprac. J. Jackl [i in.]. Warszawa 1967, s. 69-330.
23. J. Potocki, Parady. Przeł. J. Modrzejewski. „Dialog” 1958, nr 8, s. 6-26.
24. Z. Raszewski, Teatr Narodowy w latach 1779–1789. W zb.: Teatr Narodowy w dobie oświecenia. Księga pamiątkowa sesji poświęconej 200-leciu Teatru Narodowego. Red. nauk. E. Heise, K. Wierzbicka-Michalska. Wrocław 1967, s. 53-79.
25. D. Ratajczakowa, Komedia oświeconych 1752–1795. Warszawa 1993.
26. Rococo. Hasło w: Le Petit Robert. Dictionnaire de la langue française. Paris 1989.
27. E. Rzadkowska, „Encyklopedia” i Diderot w polskim oświeceniu. Wrocław 1955.
28. J. Sgard, Marivaux. Hasło w: Encyclopaedia universalis. T. 10. Paris 1971.
29. J. Snopek, Objawienie i oświecenie. Z dziejów libertynizmu w Polsce. Wrocław 1986.
30. J. Truchet, La Tragédie classique en France. Paris 1975.
31. F. Zabłocki, Teatr. Oprac. J. Pawłowiczowa. T. 1–5. Wrocław 1994–1996.
32. G. Zając, Czuły weredyk. Twórczość poetycka Juliana Ursyna Niemcewicza. Kraków 2015.