Śledzenie Juliana Ursyna Niemcewicza. O historiografii i misji powierzonej autorowi „Śpiewów historycznych” – próba rewizji

Barkowski, Igor

doi:1507-4153

- ris
- BibTeX
- EndNote
- Csv

Śledzenie Juliana Ursyna Niemcewicza. O historiografii i misji powierzonej autorowi „Śpiewów historycznych” – próba rewizji Barkowski, Igor

Struktura obiektu

Śledzenie Juliana Ursyna Niemcewicza. O historiografii i misji powierzonej autorowi „Śpiewów historycznych” – próba rewizji

Napis Seria XXVI (2020)

Julian Ursyn Niemcewicz ; historiografia ; Śpiewy historyczne ; Towarzystwo Przyjaciół Nauk

1. Banaszkiewicz J., Podanie o Piaście i Popielu. Studium porównawcze nad wczesnośredniowiecznymi tradycjami dynastycznymi, Warszawa 2019.
2. Bandtkie J.S., Krótkie wyobrażenie dziejów Królestwa Polskiego, t. 1–2, Wrocław 1810.
3. Barkowski I., Rok 1783 – stulecie kampanii wiedeńskiej. Jacek Przybylski „Mowa z okoliczności uroczystego obchodu stuletniej pamiątki zwycięstwa Jana III pod Wiedniem”, Warszawa 2020.
4. Bielski S., Pieśni narodowe z różnych autorów polskich, Warszawa 1818.
5. Birkenmajer J., „Bogurodzica” wobec hymnografii łacińskiej, Warszawa 1935.
6. Bogurodzica, oprac. J. Woronczak, wstęp językozn. E. Ostrowska, oprac. muzykologiczne H. Feicht, Wrocław 1962.
7. Chachaj M., Dramy i tragedie historyczne Juliana Ursyna Niemcewicza, Lublin 2007.
8. Chrzanowski I., Historia literatury niepodległej Polski (965–1795) z wypisami, sł. wstępne J.Z. Jakubowski, Warszawa 1971.
9. Czaja A., Julian Ursyn Niemcewicz. Fragment biografii 1758–1796, Toruń 2005.
10. Czartoryski A.J., Żywot J.U. Niemcewicza, Paryż 1860.
11. Dąbrówka A., Matka pieśni polskich, „Pamiętnik Literacki” 2005, z. 2.
12. Grabski A.F., Adam Naruszewicz jako historyk, „Wiek Oświecenia” 1998, nr 13.
13. Grabski A.F., Myśl historyczna polskiego oświecenia, Warszawa 1976.
14. Grzelak W., Joachima Lelewela młodzieńczy skrót „Eddy”, „Pamiętnik Literacki” 1985, z. 2.
15. Hashold J.-P., Dlaczego pod Grunwaldem śpiewano „Bogurodzicę”?, czyli duchowa rywalizacja między Krzyżakami a Polakami, tłum. J. Leszek, „Pamiętnik Literacki” 2005, z. 2.
16. Janion M., Niesamowita Słowiańszczyzna. Fantazmaty literatury, Kraków 2017.
17. Jankowski W., Geneza i dzieje „Śpiewów historycznych” Niemcewicza, „Pamiętnik Literacki” 1910, t. 9.
18. Kraushar A., Towarzystwo Warszawskie Przyjaciół Nauk 1800–1832: monografia historyczna osnuta na źródłach archiwalnych, ks. 2, t. 1: Czasy Księstwa Warszawskiego 1807–1815, Kraków–Warszawa 1901.
19. Lelewel J., Edda, to jest księga religii dawnych Skandynawii mieszkańców, Wilno 1807.
20. Lelewel J., Rzut oka na dawność litewskich narodów i związki ich z Herulami, Wilno 1808.
21. Łukasiewicz D., Polska i Polacy w charakterystykach pruskich z lat 1772–1815. Stereotyp pruski czy oświeceniowy?, „Przegląd Historyczny” 1994, z. 4.
22. Maślanka J., Słowiańskie mity historyczne w literaturze polskiego oświecenia, Wrocław 1968.
23. Mateusiak A., Historia w dziewiętnastowiecznym wydaniu. Edytorskie losy „Śpiewów historycznych” Juliana Ursyna Niemcewicza, „Sztuka Edycji” 2011, nr 1.
24. Mazurkiewicz R., Deesis. Idea wstawiennictwa Bogarodzicy i św. Jana Chrzciciela w kulturze średniowiecznej, Kraków 2012.
25. Naruszewicz A., Historia narodu polskiego, t. 3–4, wyd. nowe J.N. Bobrowicza, Lipsk 1836.
26. Niemcewicz J.U., Śpiewy historyczne z muzyką i rycinami, Warszawa 1816.
27. Niemcewicz J.U., Śpiewy historyczne, oprac. Z. Libera, Warszawa 1947.
28. Pomian K., Przeszłość jako przedmiot wiedzy, Warszawa 2010.
29. Rusinowa I., Pana Juliana przypadki życia. Julian Ursyn Niemcewicz 1797–1841, Warszawa 1999.
30. Smoleński W., Szkoły historyczne w Polsce, oprac. M.H. Serejski, Wrocław 2006.
31. Stomma L., Antropologia wojny, Warszawa 2014.
32. Śpiewy historyczne J.U. Niemcewicza z muzyką, wyd. A.W. Cybulskiego, Przemyśl b.d. [po 1850].
33. Tryptyk piastowski Juliana Ursyna Niemcewicza, oprac. i wstęp A. Mateusiak, Łódź 2015.
34. Zając G., Czuły weredyk. Twórczość poetycka Juliana Ursyna Niemcewicza, Kraków 2015.