Wydawca:

Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk

Miejsce wydania:

Kraków

Opis:

21 cm ; ilustracje ; bibliografia na stronach 31-33 ; ISSN 0009-6172

Typ obiektu:

Czasopismo/Artykuł

Bibliografia:

Barowicz T. 1979. Wąż Eskulapa. Wszechświat 3: 55.
Barowicz T., Jastrzębski M. 1977. Czy nowe stanowisko węża Eskulapa? Przyr. Pol. 6: 27.
Bayger J. A. 1948. O wężu Eskulapa (Elaphe longissima longissima Laur.) w Polsce i potrzebie jego ochrony. Ochr. Przyr. 18, 95-104.
Beškow W. 1974. Wertikalno razprostranene na zmiite w jedin specifičen s widowoto si raznoobrazje rajon na jugozapadna Bulgarija. Ekologija 50: 167–172.
Beškow W. 1976. Izsledowanija w’rchu biologijata i ekologijata na zmiite w Malesewskata planina (jugozapadna Bulgarija). Ekologija 2: 34–42.
Beškow W. 1980. Drebnite bozajnici kato chrana na zmiite w Malesewskata planina (iugozapadna Bulgaria). Ekologija 6: 51–61.
Beškow W., Naikimow N. D. 1979. Materiali po ornitofagijata na zmiite w Malesewskata planina (jugozapadna Bulgarija). Ekologija 5: 55–53.
Beškow W., Duškow D. T. 1981. Materiali po batrachofagijata i herpetofagijata na zmiite w Bulgaria. Ekologija 9: 43–49.
Bruno S. S., Dolce G., Sauli M., Veber M. 1973. Introduzione ad uno studio sugli Anfibi e Rettili del Carso triestino. Att. Mus. Civ. St. Nat. Trieste 28, 2, 21: 487–576.
Budziszewski A., Zemanek M. 1978. W sprawie ochrony węża Eskulapa Elaphe longissima longissima. Chrońmy Przyr. Ojcz. 34, 2: 63–67.
Cais L. 1963. Nowe stanowiska i kilka uwag o biologii węża Eskulapa. Przegl. Zool. 7, 3: 301–302.
Głowaciński Z. 1992a. Zarys przemian i ubytki w faunie kręgowców Zamojszczyzny. Studia Ośr. Dok. Fizjogr. PAN 20: 309–314, Kraków.
Głowaciński Z. (red.) 1992b. Czerwona lista zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce. ZOPiZN PAN, Kraków.
Glowaciński Z., Witkowski Z. 1969. Nowe znaleziska węża Eskulapa, Elaphe longissima longissima (Laur., 1768) w Bieszczadach. Przegl. Zool. 13, 2: 208–211.
Głowaciński Z., Bieniek M., Dyduch A., Gertychowa R., Jakubiec Z., Kosior A., Zemanek M. 1980. Stan fauny kręgowców i wybranych bezkręgowców Polski – wykaz gatunków, ich występowanie, zagrożenie i status ochronny. Studia Naturae A, 21: 1–163.
Gruszka S., Taborski A. 1961. W sprawie ochrony gadów. Chrońmy Przyr. Ojcz. 17, 5: 22–25.
Józefik M. 1959. Niszczenie gadów i płazów w Bieszczadach. Chrońmy Przyr. Ojcz. 15, 2: 35–36.
Józefik M. 1960. Jeszcze o wężu Eskulapa Elaphe longissima longissima, Laur., w Bieszczadach. Przegl. Zool. 4, 3: 212–214.
Juszczyk W. 1974. Płazy i gady Polski. PWN, Warszawa.
Kaźmierczak T. 1965a. Rozmieszczenie węża Eskulapa, Elaphe longissima longissima (Laur.), w Polsce. Przegl. Zool. 9, 4: 380–385.
Kaźmierczak T. 1965b. Wąż Eskulapa w Polsce. Chrońmy Przyr. Ojcz. 21, 4: 20–30.
Młynarski M. 1971. Nasze gady. Wyd. 2, PZWiSz, Warszawa.
Najbar B. 1986. Czy wąż Eskulapa (Elaphe longissima longissima Laur., 1768) musi wyginać w Polsce? Przegl. Zool. 30, 4: 425–429.
Najbar B. 1995. Płazy i gady Polski. WSI, Zielona Góra.
Profus P., Marczakowski P. 1994. Płazy i gady. W: Roztoczański Park Narodowy (red. Wilgat T.). Ostoja – Ofic. Wyd., 181–186, Kraków.
Pucek Z. (red.) 1984. Klucz do oznaczania ssaków Polski. PWN, Warszawa.
Skuratowicz W., Urbański J. 1953. Rezerwat leśny na Bukowej Górze koło Zwierzyńca w województwie lubelskim i jego fauna. Ochr. Przyr. 21: 193–216.
Stresemann E. (red.) 1983. Exkursionsfauna für die Gebiete der DDR und der BRD. Bd. 3, Wirbeltiere. 8 Aufl. Volk und Wissen Volkseigener Verlag, Berlin.
Szyndlar Z. 1980. Herpetofauna Bieszczadów Zachodnich. Acta Zool. Crac. 24, 6: 299-336.
Szyndlar Z. 1984. Wąż Eskulapa, Elaphe longissima (Laurenti) na ziemiach polskich – wczoraj i dziś. Przegl. Zool. 28, 4: 513–523.
Szyndlar Z., Zemanek M. 1992. Wąż Eskulapa Elaphe longissima. W: Polska czerwona księga zwierząt (red. Głowaciński Z.). PWRiL, 235–237, Warszawa.
Taborski A. 1959. Uwagi na temat węża Eskulapa, Elaphe longissima longissima Laur. 1768, i jego rozsiedleniu w Polsce. Przegl. Zool. 3, 3: 188–189.
Taborski A., Gruszka S. 1964. Bieszczadzka kolonia Elaphe longissima longissima Laur. 1768. Przegl. Zool. 8, 3: 268–270.
Taczanowski W. 1877. Liste de Vertebres de Pologne. Bull. Soc. Zool. France 2: 121–174.
Tenenbaum S. 1913. Spis gadów, płazów i ssaków zebranych w Ordynacyi Zamojskiej w guberni Lubelskiej. Pam. Fizjogr. 21: 375–378.
Wałecki A. 1883. Materiały do zoogeografii Polski. Reptilia. Pam. Fizjogr. 3: 330–406.

Czasopismo/Seria/cykl:

Chrońmy Przyrodę Ojczystą

Tom:

55

Zeszyt:

2

Strona pocz.:

21

Strona końc.:

33

Szczegółowy typ zasobu:

Artykuł

Identyfikator zasobu:

oai:rcin.org.pl:113230

Źródło:

Bibl. IOP PAN, sygn. F 2, II 293/cz, II 324/cz

Język:

pol

Język streszczenia:

eng

Prawa:

Licencja Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska

Zasady wykorzystania:

Zasób chroniony prawem autorskim. [CC BY 3.0 PL] Korzystanie dozwolone zgodnie z licencją Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska, której pełne postanowienia dostępne są pod adresem: ; -

Digitalizacja:

Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk

Lokalizacja oryginału:

Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk

Dofinansowane ze środków:

Program Operacyjny Polska Cyfrowa, lata 2014-2020, Działanie 2.3 : Cyfrowa dostępność i użyteczność sektora publicznego; środki z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz współfinansowania krajowego z budżetu państwa

Dostęp:

Otwarty