@misc{Jakubowski_Andrzej_Wycena_2001, author={Jakubowski, Andrzej}, copyright={Creative Commons Attribution BY 4.0 license}, address={Warszawa}, journal={Raport Badawczy = Research Report}, howpublished={online}, year={2001}, publisher={Instytut Badań Systemowych. Polska Akademia Nauk}, publisher={Systems Research Institute. Polish Academy of Sciences}, language={pol}, abstract={Przedmiotem pracy jest analiza modelu wyceny obligacji katastroficznych, rozpatrywanych jako pewna klasa instrumentów dłużnych obarczonych ryzykiem nieopłacalności eminenta. W zaproponowanym podejściu wykorzystuje się koncepcję dwuczynnikowej funkcji użyteczności inwestora, w której czynnik pierwszy jest wyrażony przez wartość oczekiwaną stopy zwrotu z inwestycji, natomiast czynnik drugi - jest określony przez stopę zwrotu „w najgorszym przypadku". Odpowiednio zdefiniowana stopa zwrotu najgorszego przypadku determinuje tzw. poziom bezpieczeństwa papieru wartościowego będący pewną miarą ryzyka inwestycyjnego. Ryzyko to jest ściśle powiązane z zadanym (z założenia) prawdopodobieństwem wystąpienia katastrofy w regionie, zarządzanym przez emitenta obligacji. Podstawowym problemem rozpatrywanym w pracy jest sposób wyceny obligacji katastroficznej, tj. określenie premii za ryzyko inwestycyjne (default risk). W tym celu wykorzystano pewne nowe kategorie dotyczące „poziomu bezpieczeństwa" papieru wartościowego, ,,wskaźnika bezpieczeństwa" oraz zaproponowano dwuetapowy model decyzyjny wyceny, wiążący się z zastosowaniem tzw. zasady akceptacji oraz zasady preferencji. Założono, że zasada akceptacji jest dla danego papieru wartościowego spełniona, o ile poziom bezpieczeństwa określony dla tego instrumentu jest wyższy od zera. Natomiast zasada preferencji wynika z porównania wartości funkcji użyteczności wyznaczonej dla obligacji katastroficznej, z wartością tej funkcji określoną dla obligacji wolnej od ryzyka, o tych samych strumieniach finansowych. Zaproponowano również pewną subiektywną skalę ilościowej oceny stosunku inwestora do ryzyka, uwzględniającą awersję do ryzyka (risk-aversion), tolerancję ryzyka (risk-tolerance) oraz skłonność do ryzyka (risk-seeldng). Rozpatrywaną w pracy metodologię zilustrowano przykładem obliczeniowym. Przedstawione wyniki stanowią kontynuację wcześniejszych prac autora prowadzonych w tym kierunku.}, title={Wycena obligacji katastroficznych w ujęciu teorii dwuczynnikowej funkcji użyteczności}, type={Text}, URL={http://www.rcin.org.pl/Content/139402/PDF/RB-2001-47.pdf}, keywords={Portfel papierów wartościowych, Obligacja, Zarządzanie portfelem, Zarządzanie portfelem inwestycyjnym}, }