Porównanie atrakcyjności turystycznej gmin wiejskich i miejsko‑wiejskich powiatu elbląskiego = Comparison of tourist attractiveness of rural and urban-rural communes of Elbląg County

Hakuć-Błażowska, Anna; Pacek, Natalia; Kupren, Krzysztof; Furgała-Selezniow, Grażyna

doi:1642-4689

- ris
- BibTeX
- EndNote
- Csv

Porównanie atrakcyjności turystycznej gmin wiejskich i miejsko‑wiejskich powiatu elbląskiego = Comparison of tourist attractiveness of rural and urban-rural communes of Elbląg County Hakuć-Błażowska, AnnaPacek, NataliaKupren, KrzysztofFurgała-Selezniow, Grażyna

Object structure

Porównanie atrakcyjności turystycznej gmin wiejskich i miejsko‑wiejskich powiatu elbląskiego = Comparison of tourist attractiveness of rural and urban-rural communes of Elbląg County

Studia Obszarów Wiejskich = Rural Studies, t. 50

Hakuć-Błażowska, Anna : Autor ; Pacek, Natalia : Autor ; Kupren, Krzysztof : Autor ; Furgała-Selezniow, Grażyna : Autor

atrakcyjność turystyczna ; analiza porównawcza ; walory turystyczne

Możliwości rozwoju turystyki, szczególnie na obszarach wiejskich, zależne są przede wszystkim od walorów naturalnych i kulturowych wpływających na atrakcyjność danego obszaru. Równie istotny wpływ na wielkość i rozmieszczenie ruchu turystycznego ma dostępność komunikacyjna obszaru oraz obecność chociażby podstawowych elementów infrastruktury turystycznej. Badaniami objęto gminy wiejskie i miejsko-wiejskie powiatu elbląskiego, którego położenie geograficzne jest dodatkowym atutem przy planowaniu właściwego rozwoju turystyki na tym terenie. W celu porównania atrakcyjności turystycznej wybranych gmin przeprowadzona została analiza i porównanie atrakcyjności turystycznej gmin powiatu elbląskiego z wykorzystaniem metody wielowymiarowej analizy porównawczej z zastosowaniem mierników syntetycznych. Wyniki badań nad atrakcyjnością turystyczną gmin wiejskich i miejsko-wiejskich powiatu elbląskiego wskazują na względne zróżnicowanie ich potencjału turystycznego. Dwie badane gminy (Tolkmicko, Młynary) można określić jako bardzo atrakcyjne turystycznie, również dwie (Rychliki, Pasłęk) mieszczą się w przedziale – średnio atrakcyjne, natomiast aż pięć badanych jednostek otrzymało ocenę – mało atrakcyjne.

1. Barbu I., 2013, The tourist attractions – factors of rural tourism development in the region Crisana?, Annals of the "Constantin Brâncuşi" University of Târgu Jiu, Economy Series, 6, s. 253–259.
2. Bogucka A., 1976, Zagadnienia terminologii w geografii turyzmu, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego CDXXIX, Prace Geograficzne, 42, PWN, Warszawa.
3. Burdziej J., Kunz M., 2013, Obszary chronione w Polsce – spojrzenie geoprzestrzenne, [w:] M. Kunz, A. Nienartowicz (red.), Systemy informacji geograficznej w zarządzaniu obszarami chronionymi – od teorii do praktyki, Wydawnictwo FUH DANIEL, Tuchola-Toruń, s. 16–25.
4. Croy W.G., 2005, Identifying the Relevant, Clear and Efficient List of Discretionary Travel Decisionmaking Factors and Evaluative Components of Destination Image, Working Paper (03/05), Department of Management, Faculty of Business and Economics, Monash University, Melbourne.
5. Dapkus R., Dapkute K., 2015, Evaluation of the regional tourism attractiveness, Research for rural development, 2, s. 293–300.
6. Fakeye P.C., Crompton J.L., 1991, Image Differences Between Prospective, First-Time and Repeat Visitors to the Lower Rio Grande Valley, Journal of Travel Research, 30 (2), s. 10–16. https://doi.org/10.1177/004728759103000202
7. Formica S., Uysal M., 2006, Destination attractiveness based on supply and demand evaluations: An analytical framework, Journal of Travel Research, 44, s. 418–430. https://doi.org/10.1177/0047287506286714
8. Gołembski G., 1999, Regionalne aspekty rozwoju turystyki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Poznań.
9. Goodall B., 1990, The Dynamics of Tourism Place Marketing, [w:] G. Ashworth, B. Goodall (red.) Marketing Tourism Places, Routledge, London, s. 259–279.
10. Hakuć-Błażowska A., Krauza K., 2017, Ocena atrakcyjności turystycznej gmin wiejskich powiatu szczycieńskiego, [w:] R. Cymerman, A. Nowak (red.), Kształtowanie przestrzeni wiejskiej, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski, Wydział Geodezji, Inżynierii Przestrzennej i Budownictwa, Olsztyn, s. 9–24.
11. Hełpa-Liszkowska K., 2013, Dziedzictwo kulturowe jako czynnik rozwoju lokalnego, Studia Oeconomica Posnaniensia, 1, 6, s. 5–18.
12. Kondracki J., 2001, Geografia regionalna Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
13. Kozioł A., Trelka M., Florjanowicz P., 2013, Społeczno-gospodarcze oddziaływanie dziedzictwa kulturowego. Raport z badań społecznych, Narodowy Instytut Dziedzictwa, Warszawa.
14. Kurek W., 2008, Turystyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
15. Lew A., 1987, A Framework of Tourist Attraction Research, Annals of Tourism Research, 14 (4), s. 553–575. https://doi.org/10.1016/0160-7383(87)90071-5
16. Lipińska I., 2011, Turystyka dziedzictwa kulturowego – wybrane aspekty ochrony prawnej parku kulturowego, Turystyka kulturowa, 3, s. 14–27.
17. Midura F., 2008, Dziedzictwo kulturowe elementem ożywienia ruchu turystycznego na wsi, V Konferencja Naukowo-Techniczna "Błękitny San", Jabłonka, s. 33–42.
18. Muszyński Z., Kozioł L., 2013, Atrakcyjność turystyczna dóbr przyrody w lasach Polski, Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie, 22, 1, s. 87–102.
19. Pawlusiński R., 2005, Samorząd lokalny a rozwój turystyki. Przykład gmin Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytet Jagielloński, Kraków.
20. Pisarek T., 2007, Analiza atrakcyjności turystycznej i jej determinant w aspekcie przestrzennym na przykładzie województwa podkarpackiego, [w:] W. Kurek, R. Faracik (red.), Studia nad turystyką. Prace geograficzne i regionalne. t. 2, Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytet Jagielloński, Kraków, s. 213–223.
21. Płocka J., 2009, Wybrane zagadnienia z zagospodarowania turystycznego cz. 1, CKU, Toruń.
22. Program Ochrony Środowiska dla Powiatu Elbląskiego na lata 2010–2013 z perspektywą na lata 2014–2017, 2010, HYDROS Jacek Sawicki, Elbląg.
23. Pukowiec K. Kurda W., 2013, Ocena atrakcyjności turystyczno-rekreacyjnej gmin powiatu lublinieckiego, Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Przymierza Rodzin w Warszawie, Zeszyt naukowy 11, Seria geograficzno-turystyczna, 6, Warszawa, s. 7–20.
24. Ristić L., Vujičić M., Leković M., 2016, Tourism as a factor of sustainable development of rural areas belonging to Rudnička Morava, Economics of Agriculture, 2, s. 665–680. https://doi.org/10.5937/ekoPolj1602665R
25. Strategia Rozwoju Powiatu Elbląskiego na lata 2007–2015, 2007, Elbląg.
26. Swarbrooke J., 1995, The development and management of visitors attractions, Butterworth – Heinemann, Oxford.
27. Śniadek J., Zajadacz A., 2009, Potencjał turystyczny gminy Zbąszyń, [w:] Z. Młynarczyk, A. Zajadacz (red.), Uwarunkowania i plany rozwoju turystyki, t. III, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, s. 61–68.
28. Tucki A., 2004, Próba oceny atrakcyjności turystycznej obszaru na przykładzie gminy Ludwin, [w:] Z. Michalczyk (red.), Badania geograficzne w poznawaniu środowiska. Wydawnictwo UMCS, Lublin, s. 714–719.
29. Tucki A., 2007, Regionalne aspekty rozwoju turystyki na przykładzie województwa lubelskiego. [w:] W. Kurek, R. Faracik (red.), Studia nad turystyką. Prace geograficzne i regionalne, 2, Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytet Jagielloński, Kraków, s. 267–279.
30. Warszyńska J., 1974, Ocena zasobów środowiska naturalnego dla potrzeb turystyki (na przykładzie województwa krakowskiego), Zeszyty Naukowe UJ, Prace geograficzne, 36, s. 9–17.
31. Warszyńska J., Jackowski A., 1978, Podstawy geografii turyzmu, PWN, Warszawa.
32. Ziernicka-Wojtaszek A., Zawora T., 2011, Wybrane metody oceny atrakcyjności agroturystycznej terenów wiejskich, Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich, 2, s. 235–245.